1:

در آفرینشت آب بود و خاک،

نازنین،

چندیست بوی خاک نم زده داری،

یک دریا

قطره قطره می چکد از تو،

تمام نشو

با همه ی وسعتی که داری

ته نکش

تمام نشو

2:

تنهایی ام را میگذارم

پیش شب بو، اطلسی ها،

بوی تندش کج شود

از مسیر مردمانی که

سر از دیوار ما بر نمی دارند

.

      .

           .

                   هرگز...