زیبا بود فقط من فانوس نیمه راه را به جای فانوس- نیمه راه بیشتر دوست داشتم چون یک برخورد حجمی صورت میگیرد بین نیمه خاموش بودن فانوس و نیمه ی راه در هر صورت شعر زیبایی بود
دوست دارم لحظه هاتو بخونم گرچه تمام شعرهای آدمی سرشار از لحظه ست ولی اون هایی که زندگی توش جریان داره و کمی از سفارش های ذهنی دوره ، زیباتره ... پشت این پست حرف های زیادی داری ، ولی چرا سانسورش کردی ؟! رها کن رهایی را ...
در نوع خودش حرف داشت
بی دلیل؛لذت بردم از این شعر.
درود . ببخش که خیلی دیر جواب می دم . فیلتر شدم . این هم آدرس جدیدمه . کار آخرت هم حس یه مینیمال رو داشت .
چه راه دور !
چه پای لنگ ... !
-------------------------------------------------
سلام . ممنون از حضور و نظرت دوست عزیز
تصویر داشت لامصب زیاد.../
عالــــی !
بی اندازه دل نشینه این سبکـــ !
صد قرن ز شام تار عشاق گذشت/این ماه چراغ آسمان است هنوز
زیبا بود !
Like
شاید بهترین کلمه در وصف این متن زیبا باشد !
ویادت باشداین روزها که در کوچه های تاریک شب چراغ قوه ای برداری.پیروز باشی
بسیار زیبا دوست عزیز
دوش شب . امنه.
و شب تو را تا کجا می برد؟!
سلام بهار جون
ببخشید چند تا وبلاگو همزمان باز کرده بودم
هه هه هه
آواره گشتم به دوش این شعر . . . شدید . . .
میای دوست باشیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم؟
زیبا بود فقط من فانوس نیمه راه را به جای فانوس- نیمه راه بیشتر دوست داشتم چون یک برخورد حجمی صورت میگیرد بین نیمه خاموش بودن فانوس و نیمه ی راه در هر صورت شعر زیبایی بود
مرسی بهار؛بابت حضورت.
آوارگانِ شب آوار به دوش شب
دوست دارم لحظه هاتو بخونم
گرچه تمام شعرهای آدمی سرشار از لحظه ست
ولی اون هایی که زندگی توش جریان داره و کمی از سفارش های ذهنی دوره ، زیباتره ...
پشت این پست حرف های زیادی داری ، ولی چرا سانسورش کردی ؟!
رها کن رهایی را ...
مرسی علی صابر عزیز.
قشنگ بود بهار..
برداشتم حس سرگشتگی و تردید زمان نگاشتنش بود..
وبلاگم تو لینک هات نیست!!!!!