12

قایقران
میان خلوتِ نیلوفران،
زلالی آب،
و آسمانی که بی دریغ زیبنده و آرام است
چه با نم باران ، چه با هجومِ نرمِ پرتوانِ گرمِ نور،
تن به روی اتحادِ چوبکان قایقت دادن،
تو از طلیعه ی زیبایی چه دیده ای؟
کمی زندگی، کمی زندگی برایم قاب کن
گوشه ی نگاهم بیاویزم
و زیبایی، که از دریچه ی آن ببینم.
قایقران، قایقت حجمی اندازه ی من جا دارد؟؟؟